امروز 13 آگست و روز جهانی چپ دست‌هاست. اینکه بخوای به چپ دست بودن افتخار کنی و خودت رو باهوش‌تر بدونی که بحث کاملا رد شده‌ای هست از نظر من. حتی اگر که دلایل علمی ثابتش کرده باشن، دلیلی نداره که بخوای به چیزی که ذاتی داری افتخار کنی. اون چه که کسب می‌کنیم شاید جای بالیدن داشته باشه و نه بیشتر.
اما خب میشه از سختی‌هایی که ما تحمل می‌کنیم نوشت. اینکه نه تو محیط تحصیلی و نه بعد از اون تو محل کار، چیزی برای چپ دست‌ها به عنوان امکانات جداگانه وجود نداره. امکانات ساده‌یی مثل صندلی. خودم یادم میاد سر کنکور کارشناسی با اینکه قید کرده بودم چپ دستم بهم صندلی ندادن. چون تو حوزه صندلی کم آورده بودن! و تعداد بسیار زیادی امتحان تو دوره دانشگاه که زمان زیادی رو مجبور بودم یک طرفه بشینم و تا دو روز کمر درد و گردن درد باشم.
از اون جایی که عادت کردم نکات مثبت هر جیزی رو ببینم، باید عنوان کنم که خیلی خوشحالم حداقل تو دوره‌ای زیست می‌کنم که چپ دست بودن ننگ به حساب نمیاد! واقعا چطور ممکنه آخه؟ بچه رو مجبور میکردن با دست راست بنویسه! به زور!
آخ از همکار رو اعصابب که نمیذاره درست تمرکز کنی! هی حرف می‌زنه! همکار اگر گذرت به اینجا خورد و خوندی، بدون که جزو بهترین رفیق‌هام به حساب میای که بعدا همکار شدیم. خیلی بد شدی، کاش بدونی دوستی‌ها خیلی ارزشمندن. به هر قیمتی حاضر نباش که دلخورمون کنی. حتی شوخی! (اینکه سر کار و در تایم اداری وبلاگ‌نویسی می‌کنم کار درستی نیست. میدونم. ولی خب کار دیگه‌یی برای انجام دادن نیست تو این لحظه)
درباره این سایت